Çayyolu Sokak Canlarının Umudu: Hayvan Kurtarma Derneği

Daha önceki yazılarımızda da belirttiğimiz gibi Ankara’daki hayvan barınakları ziyaretlerimize bugün itibariyle başlamış bulunmaktayız.

İlk durağımız yaklaşık üç yüz adet köpeğin bulunduğu Çayyolu mahallesinde bulunan Animal Rescue Association (Hayvan Kurtarma Derneği).

Öncelikle küçük bir eleştiride bulunmak istiyorum. Bulunduğu konum itibariyle şehrin biraz dışında ve tenha bir bölgede bulunan barınağa ilk defa gidecek hayvanseverlerin ulaşımını kolaylaştırması için barınağın güzergahındaki tabela sayısının arttırılması gerektiğini düşünüyoruz. Velhasıl bu dolambaçlı yolculuğun sonunda aldığımız kuru ve yaş mamalar sahipleriyle buluştu.

İki gönüllü arkadaş ve dokuz on adet dost canlısı köpek ile bir süre oturduktan sonra büyük bir yerleşke üzerine kurulmuş olan barınağı yanımızda gönüllü arkadaşımız Barkın ve daha sonra fotoğraflarda da göreceğiniz Leon’un rehberliğinde dolaşmaya başladık. Tel kafeslere kapatılmak zorunda kalmış dostlarımızla karşılaşınca içimiz cız etse de bu güzel insanları tanıdıktan ve onların sayesinde düzenli bir şekilde beslenen ve geleceğe umutla bakabilen köpekleri gördükten sonra açıkçası içimiz çok rahatladı.

Eğer siz de bu dostlarımızın candostu olmak veya onlara elinizden geldiğince yardım etmek isterseniz http://hayvankurtarma.org sitesinden gönüllü arkadaşlarımızla iletişim kurabilirsiniz. Gezimizden geriye kalan dostlarımızın bazılarının fotoğraflarını ve bilgilerini sizinle paylaşmak istedik.

Bu barınağa yaptığımız ziyaretimizde anladık ki, mama, su, barınma  bir yana onların gerçekten en çok sevgiye, ilgiye ihtiyacı var. Önünden geçtiğimiz her bir can birbirleriyle yarışa girdiler;
” Önce beni sev!”
” Hayır ilk beni sevecek, önce ben gördüm!”
” Çekilin be! Onlar benim için geldi!”
” Abla, abi… Beni de sever misiniz acaba?” diyerek.
Kimisi ürkek, kimisi kendine güvenli, kimisi de utangaçtı. Tıpkı insanlar gibi…

Ama onları özel kılan tek bir şey var ki; o da yaşadıkları tonla acıya, üzüntüye ve travmaya karşın hala sevgi dolu ve güçlü olabilmeleri. İstedikleri tek şey gerçekten onlara arkadaşlık etmemiz. Bu onları en çok iyileştirecek olan şey. Onları bundan mahrum etmeyelim. Gösterdikleri koşulsuz sevginin en azından birazını biz de onlara gösterelim. Çok zor değil. Sevgi her şeyi beraberinde getirir zaten; mama, su, barınma ve ilaç…

İşte orada gönüllü olarak çalışan, 18 yaşındaki Barkın! Onun sözlerine biraz kulak vermeye ne desiniz?